Nikodema Dyzmę i profesora Wilczura kojarzą chyba wszyscy Polacy. To główni bohaterowie dwóch bestsellerowych powieści z okresu międzywojennego „Kariera Nikodema Dyzmy” oraz „Znachor”. Autorem obu był Tadeusz Dołęga-Mostowicz, człowiek, któremu pisarstwo dało sławę i wielki majątek. Zanim jednak napisał bestsellery pracował jako dziennikarz. Wówczas też doskonale poznał czym jest Polska Piłsudskiego.
Dołęga-Mostowicz jako dziennikarz badał zaginięcie generała Włodzimierza Zagórskiego, przeciwnika rządzącego obozu sanacji. Oficjalne organy państwa orzekły, że generał zdezerterował i uciekł. Śmierć generała do dziś nie została wyjaśniona, a ten nigdy nie został odnaleziony. Można przypuszczać, że został porwany i zamordowany przez piłsudczyków, bo w ten właśnie, bandycki, sposób rządząca sanacja rozprawiała się z przeciwnikami.
Dołęga-Mostowicz w swoim artykule w „Rzeczpospolitej” zasugerował, że generał mógł zostać porwany. Niedługo potem pisarz sam został napadnięty i pobity przez tzw. nieznanych sprawców. 8 września 1927 roku zaatakowało go 7 uzbrojonych w pałki mężczyzn. Ogłuszonego do nieprzytomności, wrzucono do samochodu i wywieziono do lasu. Tam wyrzucony do rowu został jeszcze raz pobity pałkami przez napastników, którzy wykrzykiwali: „A nie będzie tak pisał o Marszałku! Dziś ty dostałeś, jutro inni!”. Spłoszeni przez chłopskie furmanki, napastnicy odjechali, pozostawiając w lesie pobitego Mostowicza.
Na zdjęciu nagłówek dziennika „ABC” z 31 grudnia 1930 z zapowiedzią druku Kariery Nikodema Dyzmy.
Źródło: wikipedia.org