Czy wierzę we wróżki?
Nie wierzyłem nigdy w przesądy i gusła
Przepowiednie to dla mnie są zaparowane lustra
Duchy zmarłych krążą nad strzechą spaloną?
Pomyśl! Prędzej Stomil jutro wygra z Barceloną!
Mówią, że przyszłość jest już spisana na niebie
Że wróżbici wiedzą czy mi forsy starczy w potrzebie
Słysząc to, zawsze powtarzałem wszędzie,
Że czego sam się nie nauczysz, umieć nie będziesz!
I z taką prawdą, że to byt określa świadomość
Przez życie szedłem, nie wierząc nikomu
Kto przekonywał, że jest na tym świecie
Coś czego sam rozum nigdy nie dociecze
Aż w końcu pewnego wieczoru, uwierzcie
Spotkałem taką czarodziejkę na mieście
Która rzekła do mnie trwożnymi słowami
Aż chłód poczułem za swymi plecami
W prawdziwą – wieszczyła – magię i w czary
Wkrótce uwierzysz, człeku małej wiary
Bo już tej tajemnej nocy
Doświadczysz ich siły i ogromnych mocy
I że nim dwa razy kur zapieje rano
Te słowa już ciałem się staną
Wtem przeszedł mnie dreszcz, od głowy po paluszki
Spojrzałem jej w oczy i na smukłe nóżki
I w mig zacząłem wierzyć w takie wróżki
Co swoją magią przyprawiają mężom różki
(Pablo del Manzano 2022) 🙈